1993 “Heen en Weer“, “Hoog en Droog”, Blij dat ik Glij”, “Op Glad ijs”

Blij dat ik Glij 1, Sjusjoen Noorwegen 1

Ook in het zevende jaar van deelname was er over de knutseldrift en deelname bereidheid geen gebrek. Door het ontbreken van de aansluitende skivakantie werd met een kleinere groep dan gebruikelijk, in januari naar Noorwegen afgereisd. Einddoel daarbij de wintersportplaats Sjusjoen waar het winterspektakel “Blij dat ik Glij” zou plaatsvinden. Er mocht met twee AZU teams meegedaan worden in dezelfde categorie. Team 1 maakte een Intensive Care achtig stapelbed op het oude onderstel met ski’s. Aan het bed werden twee staande poppen bevestigd die in OK kleding gehuld, de zorg van de boven op het bed liggende patiënt nauwlettend in de gaten hielden. Daaronder zat de tweekoppige bemanning achter de stuurconstructie. Door langdurige en extreme sneeuwstorm werd de opname dag 24 uur uitgesteld. Tot opluchting van velen ging het toen wel door. Het bed schoof moeiteloos over de verse sneeuw van het Noorse parcours heen om vervolgens onder de poort te finishen. Een paar weken later zou blijken dat deze AZU inbreng door de montage verantwoordelijke niet echt de waardering kreeg die het verdiende. Het kwam slechts vier seconden is beeld in de uitzending van 1 maart en ook nog pas bij de aftiteling aan het einde van het programma.

Blij dat ik Glij 2 Sjusjoen, Noorwegen 2

Het tweede bouwwerk dat gemaakt werd voor de Noorse trip, was onbestuurbaar. Het gevolg van gedachten gewoon de vrije loop laten. Het mondde uit in een kleurig en mediterraan bouwwerk op een constructie van een aluminium omgebogen plaat. Een glijwaardig bedenksel waarop een moskee met twee minaretten en een authentiek geklede vader en zoon konden plaatsnemen. De niet echt standaard opbouw en aankleding zou daarmee best wel voldoende aandacht krijgen in de uitzending was de gedachte. Dat kreeg het ook, maar niet vanwege het gehoopte succes. De glijeenheid kwam niet over een heuveltje heen halverwege de baan en bleef daardoor, tot groot verdriet van de deelnemers, steken. De wrijvingsweerstand die de bodem op de sneeuw ontwikkelde bleek vele malen groter te zijn dan verwacht. Pijnlijk was daarbij de conclusie dat in al de jaren van deelname met de glijcreaties zonder ski’s dit alles behalve succesvol was en vooral teleurstellend voor de deelnemers.

Heen en Weer (Utrecht)

Onder het toeziend oog van de grote Utrechtse Domtoren werd op 31 juli bij de Weerdsluis een nieuw spelonderdeel opgenomen; “Heen en Weer”. “Het kon niet missen dat onder de rook van het ziekenhuis de AZU knutselaars hierbij aanwezig waren. Midden in de vakantieperiode werd er nog driftig geknutseld. Het onderstel van de “Hoog en Droog” deelname werd met twee stuurmogelijkheden uitgebreid. Daarmee kon er zowel bij de Heen vooruit gestuurd worden en achter uit terug bij de ‘Weer”. Bij het interview voorafgaande aan de start vroeg Jack van Gelder aan een van de Romeinen of die het “Uterg mijn stadsie” kon zingen. Hierop werd een tot dan toe onbekende versie ten gehore gebracht. Helaas voor de Romeinen brak na de succesvolle Heen op de terugweg op de knik van de baan bij de Weer precies de constructie in twee stukken. Het stond daardoor gelijk stil. Maar het totaal plaatje bleek uniek. De dag erop verscheen het in kleur op de voorpagina van het Utrechts Nieuwsblad.

Op Glad ijs (Zoetermeer)

Op 5 februari kwam in Zoetermeer de antieke brandbestrijdingseenheid van het AZU op het ijs in actie. Een knipoog naar de bestaande bedrijfsbrandweer. Voorbeeld hiervoor was de originele handpomp uit 1872, die bij de brandweerafdeling stond opgesteld. Het werd minutieus nagebouwd om een plaats te krijgen op het glijtuig op ski’s. Twee vrouwelijke leden van de brandweer durfden hierop plaats te nemen en de pompbewegingen te maken als het geheel over het ijs werd voortgeduwd richting de bel. En zo geschiedde. Na het interview en het startschot werden de twee dames door hun collegae brandweerlieden met forse kracht succesvol richting de bel gestuurd. Het was een prachtig gezicht. En de bel werd kort daarop geluid. De jury vond de AZU inbreng ook bijzonder en beloonde het met een originaliteit nominatie. Helaas ging het ook deze keer aan de neus voorbij en won een ander team de prestigieuze prijs. In de uitzending werd alles weer goed gemaakt. De stoere AZU brandweer vrouwen kregen met hun spuit meer dan genoeg aandacht.